"Wszystkie zamieszczone teksty są naszego autorstwa. Nie zgadzamy się na kopiowanie ich i rozpowszechnianie w dowolnej formie bez naszej wiedzy i zgody!"

03 lipca 2012

Marcel Pagnol - Żona piekarza



Autor: Marcel PagnolTytuł oryginalny: La femme du boulangerPolski tytuł: Żona piekarza
Tłumaczenie na język polski: Krzysztof ChodackiRok wydanie (PL): 2010Ilość stron: 236Wydawnictwo: Esprit 

Na motywach opowiadania Jeana Giono Jean le Bleu.

Jak dla mnie książka bardzo cienka. Ma zaledwie 236 stron. Po otworzeniu na przypadkowej stronie w środku ujrzałam, że jest podział na role czyli dramat a dokładnie komedia zapewne. Pierwszym skojarzeniem było, że "Skąpiec" czy "Zemsta" była napisane tak samo czyli z podziałem na role. Zainteresowałam się tą książką już po przeczytaniu opisu na stronie wydawnictwa:
Do małej prowansalskiej wioski, w której wszyscy się znają (choć niektóre rodziny nie rozmawiają ze sobą od kilku pokoleń, z powodów tak słusznych, iż dawno zostały zapomniane), przybywa niemłody już piekarz Aimable. Piecze doskonały chleb. Zaraz po przyjeździe jego młoda żona Aurelia ucieka z przystojnym pasterzem. Piekarz postanawia, że nie będzie wypiekał chleba, dopóki żona nie wróci do domu, ponieważ pracował tylko ze względu na nią. Mieszkańcy wioski odkrywają, że strajk nieszczęśliwego piekarza godzi również w nich – jeśli niewierna piekarzowa nie wróci, będą pozbawieni świeżego, chrupiącego chleba. Aby uratować sytuację, cała wioska musi zdobyć się na zgodną współpracę. Dotyczy to zarówno księdza proboszcza, jak i nauczyciela-antyklerykała!

Książka opowiada o tym jak to piekarza zostawia jego młodsza żona po kilku dniach od przyjazdu do wioski. Zostawiła go dla zwykłego pasterza. Uciekli razem na koniu. Aimable zawsze miał motywację by piec chleb. Jego motywacją była jego żona. Dlatego więc gdy ta uciekła piekarz stracił motywację by piec pieczywo. Chleba wtedy nie było. Piekarnie zamknął a swoje smutki chciał utopić w alkoholu. Ciągle nie chciał przyjąć do wiadomości tego, że jest "rogaczem". Wolał wmawiać sobie to, że żona pojechała bez uprzedzenia odwiedzić swoją matkę i że za kilka dni wróci. Niestety ta nie wróciła. Dopiero gdy mieszkańcy wioski mieli tego dość postanowili, że odnajdą żonę piekarza i sprowadzą ją do wioski i piekarz Aimable znowu zacznie piec chleb jak dawniej. Tak się stało. Żona piekarza Aurelia została odnaleziona na wyspie wraz ze swoim kochankiem - pasterzem. Tak jak chcieli mieszkańcy wioski sprowadzili niewierną żonę do wioski. Piekarz bardzo ucieszony tym, że jego żona wróciła zaczął znowu piec chleb i wszystko zaczęło wracać do normy.

Powieść jest napisana z humorem i lekkością pióra. Bardzo szybko i przyjemnie mi się ją czytało. Mi się spodobała. Nie codziennie spotykam książki z takim poczuciem humoru. Osobiście rozwalił mnie tekst: " Tyłek piekarza w pikantnym sosie!". Aimable wypowiedział te słowa gdy był pijany. Nie wiem sama o co w nich chodziło. Myślę, że jest ona warta uwagi jeśli ktoś chce się odprężyć i odstresować.
Polecam ją każdemu. :)


A tu można obejrzeć zwiastun do książki. :) 



Marcel Pagnol urodził się 28 lutego 1895 roku w Aubagne. Zmarł w 1974 roku. Był dramaturgiem, prozaikiem oraz reżyserem filmowym i teatralnym. Prawie całe swoje dzieciństwo spędził w Marsylii. Trzy najbardziej znane dramaty z tego pierwszego okresu twórczości to Topaz, Mariusz i Fanny. W pamięci swoich rodaków zapisał się jako jeden z najbardziej dowcipnych, pogodnych i "prawdziwie francuskich" twórców kultury.


Mam nadzieję, że spodoba się Wam jeśli ją przeczytacie.
Za możliwość przeczytania oraz za porządną dawkę śmiechu podczas czytania serdecznie dziękuję Wydawnictwu Esprit. :)

4 komentarze:

  1. Ciągle gdzieś słyszę o tej książce, ale ciągle trudno mi się do niej przekonać.

    OdpowiedzUsuń
  2. Dosłałam niedawno tę książkę w prezencie, ale jeszcze nie miałam jej okazji czytać. Może teraz w okresie wakacyjnym do niej zajrzę i przekonam się, czy mi przypadnie ona do gustu.

    OdpowiedzUsuń
  3. cały czas zastanawiam się, czy nie sięgnąć po tę książkę, mam coraz większą ochotę na lekturę
    pozdrawiam serdecznie!

    OdpowiedzUsuń
  4. Z tego typu książek czytałam tylko ' Zemste' jako lekture szkolną . Musze przyznac , że myslałam że bedzie mi sie źle czytac , lecz ku mojemu zaskoczeniu było całkem nieźle. Wciaz rozmyślam czy przeczytan ta ksiażka :)
    Pozdrawiam i zapraszam :*
    booksloovers13xd.blogspot.com
    Obserwuje :)

    OdpowiedzUsuń

Prosimy o NIE reklamowanie swoich blogów w komentarzach!